به گیسوی کمندم چه حاجت...؟

زیبایی گیسو را از آنِ یار می‌دانستم و می‌دانم. ده سال مراقبت کردم تا بیاید تا بیابمش تا بیابد مرا، تا ببیند... 

اگر در مرز سی سالگی هنوز نمی‌توانم یار را از غیر یار تشخیص دهم، همان به که تمام درها را ببندم  و مشغول خودم باشم.

مرا دیگر به گیسوان بلند حاجتی نیست...

کوتاهشان کردم...

تمام!